het effect van de UV-lamp kan volledig en nauwkeurig worden verbonden met vier eigenschappen, UV-spectrum distributie straling en infraroodstraling.

1. de spectrale verdeling

het beschrijft de golflengteverdeling van stralingsenergie of de stralingsenergie die het oppervlak bereikt als een van de emissiegolflengtefuncties van de lampbuis. om de distributie van UV-energie te tonen, kan spectrale energie worden gecombineerd in een spectrumband van 10 nm om een ​​distributietabel te vormen. dit maakt de vergelijking tussen verschillende mogelijk UV-lampen en gemakkelijker spectrale energie- en vermogensberekeningen. Lampfabrikanten publiceren gegevens over de spectrale distributie van hun producten. een multispectrale band - straaldetector wordt gebruikt om de spectrale straling of straling te karakteriseren. ze verkregen de relatieve informatie nuttig voor de spectrale verdeling door de stralingsenergie in de band te bemonsteren met een relatief smal bereik van 20 ~ 60 nm. het is mogelijk, maar moeilijk, om de röntgendetectoren van verschillende fabrikanten te vergelijken. Er is geen standaard voor vergelijking tussen modellen en fabrikanten.

2. UV-straling

bestraling is de stralingskracht die het oppervlak van de oppervlakte-eenheid bereikt. bestralingssterkte, uitgedrukt als per vierkante centimeter watt of howar. het varieert met het uitgangsvermogen, de efficiëntie, de focus van het reflectiesysteem en de afstand tot het oppervlak. het is het kenmerk van de lampbuis en de geometrie, dus het heeft niets met snelheid te maken. de hoge intensiteit en maximale scherpstellingskracht direct onder de UV lamp refereer naar \"maximale stralingsintensiteit\". bestralingsniveaus omvatten alle factoren die verband houden met vermogen, efficiëntie, stralingsoutput, reflectiviteit en focus op de grootte en geometrie van de lamp. vanwege de absorptiekenmerken van UV-uithardbare materialen, bereikt minder licht energie het oppervlak dan het oppervlak. de uithardingsomstandigheden in deze gebieden kunnen aanzienlijk variëren. materialen met een dikke optische dikte (of een hoge absorptie of fysieke structuur, of beide) kunnen de lichtefficiëntie verminderen, wat leidt tot onvoldoende stolling van het materiaal. in inkten of coatings, hogere stralingsniveaus zorgen voor relatief hoge niveaus van lichtenergie. De diepte van stollen wordt meer beïnvloed door straling dan langere belichtingstijd (straling). de effecten van bestraling zijn belangrijker voor films met hoog absorptievermogen (hoge opaciteit). hoge bestralingsniveaus zorgen voor minder lichttrekkers. de toename van de fotondichtheid verhoogt de botsing van de fotonische lichttrekker, wat de afname van de concentratie van de fototrigger compenseert. Dit is effectief voor dikkere coatings, omdat de oppervlaktelaag - de lichttrigger absorbeert en blokkeert dezelfde golflengte van lichtgevende moleculen die diep reiken.

3.uv stralingsenergie

het verwijst naar de stralingsenergie die het oppervlaktegebied bereikt. uv stralingsenergie is de hoeveelheid fotonen aankomen op het oppervlak (en bestraling is de snelheid van aankomst). in elke gegeven lichtbron is de hoeveelheid straling omgekeerd evenredig met de hoeveelheid blootstelling. de hoeveelheid straling is de cumulatieve hoeveelheid straling, uitgedrukt in joules per vierkante centimeter of milijoules. helaas is er geen informatie over straling of spectrale inhoud die wordt gemeten door straling. het is alleen de accumulatie van de oppervlakte-energie die wordt blootgesteld. het belang hiervan is dat dit het enige kenmerk is dat snelheidsparameters en belichtingstijdparameters omvat.

4. infrarode stralingsdichtheid

infraroodstraling is voornamelijk de ik nfrared energie uitgezonden door de kwartsbellen van uv-bron. geïntrigeerde energie en uv-energie worden samen verzameld en gericht op het werkoppervlak. dit hangt af van de reflectiviteit van ir en de efficiëntie van de reflector. ir energie kan worden omgezet in een eenheid van straling of straling. maar meestal is de oppervlaktetemperatuur die het produceert het belangrijkste dat opgemerkt moet worden. de hitte die het produceert, kan schadelijk of heilzaam zijn. Er zijn veel technieken voor het oplossen van de relatie tussen temperatuur en ir met uv-lamp. het kan worden onderverdeeld in verminderde emissie, transmissie en regeling van de warmtebeweging. de emissiereductie wordt bereikt door een lamp met een kleine diameter te gebruiken, omdat het het oppervlak is van warm kwarts dat bijna alle ir. de vermindering van de afgifte kan worden bereikt door een gekleurde reflector (koude spiegel) achter de lampbuis te gebruiken. of gebruik een warme spiegel tussen de lampbuis en het doelwit. De warmteverwijdering verlaagt de temperatuur van het doelwit - maar pas nadat de ir de temperatuur heeft verhoogd - en kan worden gebruikt om de beweging van warmte met koude lucht of warmtedissipatie-apparaten te regelen. ir energieabsorptie wordt bepaald door het materiaal zelf - inkt, coating of substraat. snelheid heeft een significant effect op de temperatuur van de binnenkomende energie en de energie die door het werkoppervlak wordt geabsorbeerd. hoe sneller het proces, des te minder ir energie wordt geabsorbeerd, waardoor de temperatuur stijgt. Het productieproces kan worden versneld door de efficiëntie te verbeteren.